Ο πυρετός του διαστήματος μεγαλώνει! Όπως βλέπουμε εδώ και αρκετά χρόνια, έχουμε μπει στη δεύτερη κούρσα του διαστήματος, μετά από την άγρια κόντρα μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ τα χρόνια μεταξύ του 1950 και 1980. Τώρα οι παίκτες είναι σαφώς περισσότεροι, ενώ δεν περιορίζονται σε κράτη αλλά έχουν μπει στην αρένα και ιδιωτικές εταιρείες. Οι ΗΠΑ είναι ο σταθερός παίκτης, τη θέση της ΕΣΣΔ έχει πάρει πλέον η Ρωσία – η οποία όμως δεν αναμένεται να συνεχίσει να παίζει σημαντικό ρόλο τα επόμενα χρόνια – ενώ έχουμε και την Κίνα, η οποία έχει ρίξει τεράστια ποσά στην ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας. Σε δεύτερο επίπεδο, η Ινδία έχει μπει στον χώρο με οχήματα χαμηλού κόστους, η Ιαπωνία, αλλά και η ESA.
Ο νέος στόχος είναι η πραγματική κατάκτηση του διαστήματος, καθώς τον προηγούμενο αιώνα το μόνο που καταφέραμε ήταν λίγες προσεδαφίσεις στη Σελήνη και μερικοί πρωτόγονοι διαστημικοί σταθμοί σε πολύ χαμηλή τροχιά. Πλέον ο πήχης έχει ανέβει κατά πολύ. Η Σελήνη έχει τεθεί ως πρώτος στόχος, όχι για επίσκεψη αλλά για εποίκιση, ενώ για τη χαμηλή τροχιά στόχος είναι η κατασκευή διαστημικών σταθμών που θα μοιάζουν περισσότερο με την Οδύσσεια του Διαστήματος και όχι με… κονσερβοκούτια συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μάλιστα, η NASA έχει χρονοθετήσει την αποστράτευση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) στο 2031, και έχει ανακοινώσει πως περιμένει από ιδιωτικές εταιρείες να αρχίσουν να κατασκευάζουν διαστημικούς σταθμούς, με την ίδια απλά να χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις αυτές με ενοίκιο!
Όπως είναι σαφές, η NASA έχει στρέψει το ενδιαφέρον της σε πιο φιλόδοξους στόχους και δεν έχει ιδιαίτερο λόγο να συντηρεί τον γερασμένο ISS του οποίου το κόστος είναι δυσθεώρητο, ενώ εκ κατασκευής έχει μόνιμο “συνεργάτη” την Ρωσία, οι σχέσεις με την οποία είναι πλέον κάθε άλλο παρά φιλικές. Πλέον, όμως, υπάρχουν αρκετές εταιρείες οι οποίες καλοβλέπουν την επέκταση προς το (κοντινό) διάστημα, και δε μιλάμε μόνο για κάτι με μοναδικό στόχο τη NASA και τις άλλες διαστημικές υπηρεσίες. Το ενδιαφέρον για τροχιακές εγκαταστάσεις είναι τεράστιο και ξεκινά από τις (προφανείς) εταιρείες τουρισμού και ξενοδοχείων (η Hilton είναι συνεργάτης της Voyager Space), φτάνοντας μέχρι εταιρείες κατασκευής μικροηλεκτρονικών, αλλά και φαρμακευτικές!
Τώρα έχουμε την σύμπραξη δύο εταιρειών, της Voyager Space και της Airbus Defence and Space, για την κατασκευή του διαστημικού σταθμού ονόματι Starlab. Η Voyager Space δουλεύει πάνω στο Starlab εδώ και καιρό, και η προσθήκη της Airbus θα της δώσει την απαραίτητη τεχνική υποστήριξη αλλά και την τεχνογνωσία ώστε να ολοκληρώσει την σχεδίαση και να θέσει το Starlab σε τροχιά.
Η Voyager Space είναι μια αμερικάνικη εταιρεία η οποία έχει έδρα το Denver του Colorado, ενώ για το project του Starlab συνεργάζεται με τη Lockheed Martin και τη Nanoracks. Τα σχέδια της εταιρείας προβλέπουν την λειτουργία του Starlab το 2028, τρία χρόνια προτού αποσυρθεί οριστικά ο ISS. Μάλιστα, η NASA έχει υπογράψει συμφωνίες με τη Voyager Space, με επιδότηση 160 εκατομμυρίων δολλαρίων για την κατασκευή του διαστημικού σταθμού. Μετά την απόσυρση του ISS, η NASA θα βρεθεί χωρίς διαστημικές εγκαταστάσεις και αυτός είναι ένας λόγος για τις επιδοτήσεις σε ιδιωτικές εταιρείες.
Κλείνοντας, θα παρατηρήσουμε πως και το Starlab δεν είναι ο τεράστιος διαστημικός σταθμός με τεχνητή βαρύτητα που θα θέλαμε, ούτε καν πλησιάζει το μέγεθος του ISS, αποτελεί όμως το πρώτο βήμα για διαστημικούς σταθμούς που θα ανήκουν σε ιδιωτικές εταιρείες και μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη μεγαλύτερων και πιο προηγμένων διαστημικών εγκαταστάσεων.