Μετά το (ήδη πολύ μακρινό) 1972, οπότε και πάτησε ο τελευταίος άνθρωπος στην επιφάνεια του μεγάλου δορυφόρου της Γης, έχουν περάσει 52 χρόνια χωρίς να ξαναπατήσει έμβιο ον (τουλάχιστον απ’ όσο ξέρουμε) εκεί πάνω. Τώρα όμως, πολλές χώρες ετοιμάζονται να στείλουν ακόμη και αστροναύτες ξανά, αλλά αυτή τη φορά για να μείνουμε! Πλέον οι αποστολές σχεδιάζονται με στόχο την κατασκευή βάσεων και την μακροχρόνια παραμονή στην επιφάνεια της Σελήνης, ενώ αργότερα και, γιατί όχι, την αποίκιση. Για να γίνουν οι βάσεις στη Σελήνη, όμως, χρειάζεται άφθονη ενέργεια, και η Rolls Royce έχει τη λύση!
Θα σκεφτεί κανείς, γιατί δεν βάζουμε ηλιακούς συλλέκτες, στο κάτω κάτω η Σελήνη δεν έχει καν σύννεφα! Ναι μεν, αλλά… ας μην ξεχνάμε πως η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της με την ίδια συχνότητα που περιστρέφεται γύρω από τη Γη, επομένως έχει διάρκεια “ημέρας” 28 γήινες μέρες· αυτό σημαίνει πως έχει 14 ημέρες “μέρα” και 14 ημέρες “νύχτα”! Δεν το ‘χες σκεφτεί αυτό, ε; Οι επιστήμονες της NASA, όμως, το έχουν, και πριν 2 χρόνια έδωσαν εντολή στις εταιρείες Lockheed Martin, Westinghouse, και την IX (μια σύμπραξη των Intuitive Machines και X-Energy) να ετοιμάσουν σχέδια για έναν πυρηνικό αντιδραστήρα (σχάσης) με ισχύ της τάξης των 40 kW, ο οποίος θα μπορούσε να μείνει σε λειτουργία τουλάχιστον 10 χρόνια σε σεληνιακό περιβάλλον. Η κάθε εντολή συνοδεύτηκε από ένα ποσό 5 εκατομμυρίων δολαρίων. Η ίδια η NASA έχει ήδη δικό της “concept” πυρηνικού αντιδραστήρα, ο οποίος μάλιστα είναι δοκιμασμένος και παράγει πάνω από 4kW ισχύος και είναι αρκετό για μια μικρή αποικία.
Τώρα έρχεται η Rolls Royce για να παρουσιάσει τον δικό της αντιδραστήρα, μετά από επιχορήγηση 2,9 εκατομμυρίων λιρών της Διαστημικής Υπηρεσίας της Μεγάλης Βρετανίας, με στόχο να παρέχει ενέργεια σε αποικίες στη Σελήνη. Η Rolls Royce υπολογίζει πως θα χρειαστούν άλλα 6 χρόνια μέχρι να είναι έτοιμος ο αντιδραστήρας για εκτόξευση, κάτι που μάλλον έχουν προγραμματίσει να συμπέσει (ή και να προσπεράσει) τους αμερικάνικους αντιδραστήρες.
Πάντως, μην φανταστείς τίποτα τερατώδες· οι αντιδραστήρες που σχεδιάζονται για τη Σελήνη είναι μικροσκοπικοί, περίπου 1 μέτρο σε πλάτος και 3 μέτρα σε μήκος, και ανήκουν στην κατηγορία των “μικροαντιδραστήρων” υψηλής απόδοσης, μηδενικής συντήρησης, κλειστού κυκλώματος, και οι οποίοι θα είναι αυτοτελείς. Με άλλα λόγια, δεν θα χρειάζονται τίποτε, απλά θα προσεδαφίζονται στη Σελήνη και θα παρέχουν ενέργεια. Το σχέδιο της Rolls Royce (πιθανώς και των υπόλοιπων) είναι, μάλιστα, ο αντιδραστήρας τους να μην χρειάζεται καν απόσυρση όταν περάσει το προσδόκιμο της ζωής του. Απλά θα αφεθεί στο μέρος που θα βρίσκεται (αν δεν ενοχλεί) και θα σιγοσβήνει με την πάροδο του χρόνου, όσο τα ραδιενεργά στοιχεία στο εσωτερικό του εξασθενούν. Ακόμη βρισκόμαστε στα αρχικά στάδια, αλλά είναι φανερό πως πολλές χώρες έχουν αρχίσει να ενδιαφέρονται για την επιφάνεια της Σελήνης – σε τέτοιο βαθμό που η εποίκιση να είναι προδιαγεγραμμένη. Τόσο από επιστημονικής άποψης όσο και από πλευράς πρώτων υλών, η Σελήνη είναι το πρώτο μεγάλο βήμα της ανθρωπότητας στην πορεία προς το διάστημα.
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.