Η ανθρωπότητα επιστρέφει στη Σελήνη

Ο άνθρωπος επισκέφθηκε τον μοναδικό φυσικό δορυφόρο της Γης, τη Σελήνη, το 1969 για πρώτη φορά. Η τελευταία φορά που άνθρωπος πάτησε το πόδι του στη Σελήνη ήταν μόλις 3 χρόνια αργότερα, το 1972. Έκτοτε, η Σελήνη είναι τόσο μοναχική όσο ήταν και πριν το 1969.

Αν ρωτούσες κάποιον, ειδικά στην υπόλοιπη δεκαετία του ’70 και τις αρχές των 80s, σίγουρα θα σου έλεγε πως, μέχρι το 2019, η ανθρωπότητα θα έχει σεληνιακές βάσεις και εκεί θα μένουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, άνθρωποι. Θα εργάζονται εκεί, θα υπάρχουν εγκαταστάσεις εξόρυξης πρώτων υλών, εργοστάσια κατεργασίας μετάλλων, αλλά και μονάδες παραγωγής υλικών που δεν υπάρχουν στην επιφάνεια της Γης. Ακόμη περισσότερο, πως τα διαστημόπλοια που θα συνδέουν Γη και Σελήνη θα κάνουν τακτικά δρομολόγια, ενώ σίγουρα θα υπάρχουν και τουριστικές εγκαταστάσεις.

Δυστυχώς, όπως όλοι γνωρίζουμε, τίποτα από όλα αυτά δεν υλοποιήθηκε. Οι λόγοι είναι πολλοί και έχουν αναλυθεί από πολλούς και διάφορους, ειδήμονες και μη. Η πιο σύντομη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε, όμως, στο ερώτημα «γιατί» είναι πως η μόνη χώρα που θα μπορούσε (τότε) να το κάνει ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και (τότε) είχαν πολύ πιο σοβαρά εσωτερικά προβλήματα να λύσουν.

Τώρα, όμως, ο «πυρετός του διαστήματος» έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο. Και πάλι, οι λόγοι είναι πολλοί και δεν είναι εύκολο να απαντήσουμε «γιατί;» ή, πιο σωστά, «γιατί τώρα, γιατί έτσι ξαφνικά;». Ίσως είναι η συγκυρία, ίσως η κλιματική αλλαγή του πλανήτη να έχει παίξει κι αυτή το ρόλο της, ίσως ακόμη και να έχει σχέση με τον Elon Musk και την εταιρεία του SpaceX, ο οποίος έχει βαλθεί να ιδρύσει ανθρώπινη αποικία στον πλανήτη Άρη εντός της δεκαετίας που έρχεται! Το γεγονός είναι, όμως, ότι η ανθρωπότητα έχει ξαναρχίσει να ενδιαφέρεται για τη Σελήνη και, αν όλα πάνε καλά, μπορεί να ξαναδούμε ανθρώπους να ξανακάνουν τα πρώτα τους βήματα σε σεληνιακό έδαφος, υπό το φως της Γης!

Όσον αφορά τους Αμερικάνους, η NASA αυτή τη φορά δεν προτίθεται να τα κάνει όλα μόνη της. Μπορεί το 1969 να χρησιμοποίησε κάποιες κορυφαίες εταιρείες αεροδιαστημικής, όμως η ίδια σήκωσε τον κύριο όγκο της έρευνας – με τη βοήθεια του Werner Von Brown και της ομάδας του – και σίγουρα επωμίστηκε όλο το κόστος. Η σημερινή πραγματικότητα είναι διαφορετική: η NASA δεν έχει σκοπό ούτε πόρους για να επαναλάβει κάτι τέτοιο. Αυτό που θα κάνει είναι να χρησιμοποιήσει κάποια ή κάποιες από τις αρκετές εταιρείες που υπάρχουν και που θα διαθέτουν υποδομές και τεχνολογία ικανή να τους πάει ως το φεγγάρι. Μεταξύ αυτών, οι γνωστές Lockheed Martin και Boeing, αλλά και οι μάλλον άγνωστες Astrobotic Technology, Deep Space Systems, Draper, Firefly Aerospace, Intuitive Machines, Masten Space Systems, Moon Express, Orbit Beyond.

Η NASA φαίνεται να έχει πάρει σκληρό μάθημα, τόσο από τις αποστολές Apollo όσο και από το διαστημικό λεωφορείο, το οποίο λίγο έλειψε να γίνει η καταστροφή της. Πλέον ο στόχος δεν είναι να φτιάξει ό,τι χρειάζεται εκ του μηδενός, αλλά να αφήσει όσες εταιρείες ενδιαφέρονται, να δημιουργήσουν οχήματα, πυραύλους, φορείς και τεχνολογίες, να τους δώσει κίνητρα να ανταγωνιστούν η μία την άλλη και να επιλέξει την καλύτερη λύση.

Ακόμη δεν υπάρχουν παγιωμένα σχέδια, όμως. Η NASA απλώς περιμένει τις εταιρείες να παρουσιάσουν τις δικές τους ιδέες και τα δικά τους σχέδια, ώστε να αποφασίσει για το καλύτερο. Οι επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας της Αμερικής πιστεύουν πως οι πρώτες μη επανδρωμένες αποστολές θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μέχρι και φέτος, για να δοκιμαστούν οι τεχνολογίες και να αρχίσει η ανάπτυξη μεγαλύτερων συστημάτων.

Βέβαια, η NASA δεν είναι η μοναδική, πλέον. Η Κίνα, η Ιαπωνία, μέχρι και το Ισραήλ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την επιστροφή στη Σελήνη, με την πρώτη να έχει ήδη όχημα σε τροχιά, το οποίο σκοπεύει να προσεδαφίσει κάποια στιγμή στις αρχές του έτους. Μάλιστα, οι Κινέζοι φαίνεται να έχουν βάλει σε κίνηση ένα εντατικό και χρονικά σφικτό πρόγραμμα για την αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη, κάτι που μπορεί να φέρει τους Αμερικάνους προ εκπλήξεως.

Το μόνο που είναι σίγουρο για την ώρα είναι ένα: η Σελήνη θα πρέπει σιγά σιγά να αρχίσει να προετοιμάζεται για νέες αφίξεις και νέα ανθρώπινα βήματα. Μπορεί να μας πήρε σχεδόν 50 χρόνια, η ανθρωπότητα τώρα φαίνεται αποφασισμένη να πατήσει στο φεγγάρι για τα καλά!